SEKTY. Wspólnoty religijne względnie parareligijne odznaczające się tym, że ich członkowie uważają przywódcę sekty, jej guru za bezwzględny autorytet, zarówno epistemiczny jak i deontyczny. Sekty mogą powstać zarówno wewnątrz wielkich wspólnot religijnych (kościołów) jak i poza nimi, ale mają zawsze ten sam charakter: wypowiedzi guru są uważane za objawienie boskie, jego rozkazy za bezwzględnie obowiązujące w sumieniu itd. Jak daleko to iść może, świadczą liczne mordy i samobójstwa dokonane przez wyznawców sekt na rozkaz guru. Sekciarstwo jest więc niebezpiecznym zabobonem.

Patrz: guru, religia.